‌

ریسک باقی مانده / ثانویه

ریسک باقی مانده

یک مثال کلاسیک زمانی است که از پوشش بیمه برای ریسک یک حادثه، استفاده می‌کنید.

بگذارید بگوییم که شما به‌عنوان یک مشاور مدیریت، ریسکی را تشخیص می‌دهید و ناخواسته نکات ناخوشایندی که موجب شکایت از طرف مشتری برای جبران خسارت می‌شود را ارائه می‌دهید.

 

تحلیل و ارزیابی احتمال / اثر  ممکن است تعیین کند که، با این‌که احتمال دادن مشاوره بد ممکن است کم ریسک باشد اما در صورت وقوع ریسک، تأثیر جبران خسارت  علیه شما بسیار زیاد خواهد بود – حتی به اندازه‌ای که شما را ورشکسته کند.

بنابراین پاسخ شما ممکن است تسهیم ریسک مالی این رویداد با یک شرکت بیمه باشد.

شرکت بیمه درصورتی که شخصی از شما شکایت کند، موافقت می‌کند هزینه‌های شما را از 10.000 تا 10.000.000 دلار پرداخت کند.

این نوع بیمه نسبتاً رایج است و به آن بیمه خسارت حرفه‌ای یا مسئولیت حرفه‌ای گفته می‌شود.

 

ریسک باقی مانده دراین مورد 10،000 دلاری است که هنوز درصورت شکایت  هنگام بیمه شدن باید بپردازید وهمچنین مبالغ بیشتر از 10،000،000 دلار .

همچنان احتمال طرح شکایت تغییری نکرده است، اما اکنون احساس می‌کنید که اثر آن 10 هزار دلار است که کم به نظر می‌رسد.

اگرچه اثر مبالغ بالاتر از 10،000،000 دلار هنوز هم زیاد است، اما شما می‌دانید که احتمالاً شکایت در برابر این مبلغ نسبت به احتمال شکایت در مرحله  اول بسیار کمتر است -لذا نگران بودن، ارزش آن را ندارد.

 

بنابراین، اگر ریسک ما را از متوسط به پایین منتقل کرده‌اید، احتمالاً ریسک باقیمانده را خواهید پذیرفت. گاهی اوقات باید بررسی کنید که فرضیات شما هنوز معتبر باشند.

بنابراین ریسک باقی مانده، ریسکی است که توسط عامل پاسخ دادن به ریسک شما به جا مانده و یا برطرف نشده است.

مهم است که شما فرایند مدیریت ریسک را با ریسک‌های باقی مانده تا جایی ادامه دهید که یا از بین بروند یا به‌راحتی آنها را بپذیرید.

 

ریسک ثانویه

فرض کنیم شما مسیرهای نزدیک به بحرانی که درزمانبندی شما بسیار زیاد است شناسایی کرده‌اید
 و با توجه به عدم اطمینان برخی از برآوردهای زمانی شما، احتمال لغزش برنامه شما متوسط ​​یا زیاد است
 (که به معنای عقب ماندن  از برنامه است). اثر این امر موجب تحویل دیرهنگام پروژه می‌شود که باعث ناراحتی مشتری شما می‌شود 
و به وی اجازه می‌دهد از بندهای جریمه  قرارداد شما استفاده کند. بنابراین ممکن است دو انتخاب داشته باشید.

1-با تلاش با اختصاص منابع بیشتر به پروژه می‌توانید برای از بین بردن احتمال بروز ریسک پاسخ دهید.

ریسک ثانویه آن، یعنی ریسک ایجاد شده توسط پاسخ شما - افزایش هزینه‌ها خواهد بود،که سود شما را کاهش می‌دهد.

2-همچنین می‌توانید با مذاکره در مورد تاریخ تحویل جدید با مشتری، پیامد ریسک را تغییر دهید.
با این حال، از بین رفتن شهرت تجاری ممکن است ریسک ثانویه این امر باشد.

آنچه شما باید انجام دهید این است که به عقب برگردید و دو ریسک ثانویه - ریسک کاهش سود و ریسک از دست دادن اعتبار - را تجزیه و تحلیل کنید تا تعیین کنید که کدامیک برای ذینفعان شما بیشتر قابل قبول است.

 

به عبارت دیگر، حد تحمل محتمل آنها نسبت به گزینه‌ها چیست؟

یک بار دیگر می‌توانید از روش ارزیابی احتمال / اثر استفاده کنید. اما اگر نتیجه واضحی وجود ندارد، می‌توانید مستقیماً با ذینفعان مشورت کنید.

همچنین ببینید که منظور ما از گزینه‌های دو به دو ناسازگار چه بود.

دراین حالت، به جای استفاده از یک راه حل به صورت کامل یا عدم پاسخ‌دهی، ممکن است با افزایش اندک به هزینه‌ها و به تأخیر انداختن برنامه با مقادیر کم به ریسک پاسخ دهید.

تگ ها ریسک باقی‌مانده پروژه ریسک ثانویه پروژه تحلیل ریسک پروژه پاسخ به ریسک مدیریت ریسک پروژه کنترل پروژه برنامه‌ریزی پروژه برنامه‌ریزی کنترل پروژه